พระธรรมบทภาคที่ ๔ ปุปฺผวคฺค วณฺณนา

 

พระธรรมบทภาคที่ ๔ ปุปฺผวคฺค วณฺณนา จำนวน ๔ เรื่อง  ๓๕ ตอน

• เรื่องพระราธเถระ ๒ ตอน

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ราธพราหมณ์มีอุปนิสัยพระอรหัต	๑-๒	นิธีนํว ปวตฺตารนฺติ – คณฺเหยฺยาเมวาติ
๒	พระศาสดาทรงแสดงอลีนจิตตชาดก	๒-๓	อเถกทิวสํ ธมฺมสภายํ – น ปาปิโยติ
๓	แก้อรรถ	๓-๕	ตตฺถ “นิธีนฺนติ – ราธเถระวตฺถุ

 

• เรื่องภิกษุอัสสชิและปุนัพพสุกะ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ภิกษุลามกต้องถูกปัพพาชนียกรรม	๕-๖	“โอวเทยฺยานุสาเสยฺยาติ – อชฺสชิปุนพฺพสุก    วตฺถุ

 

• เรื่องพระฉันนเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระฉันนเถระด่าพระอัครสาวก	๗-๘	“น ภเช ปาปเก มิตฺเตติ – ฉันนเถระวตฺถุ

 

• เรื่องพระมหากัปปินเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระปัจเจกพุทธะทูลขอหัตถกรรมทำเสนาสนะ	๘-๑๑	“ธมฺมปีติ สุขํ เสตีติ – เคหานิ อคมํสุ
๒	กุฎุมพีถวายมหาทาน	๑๑-๑๓	อเถกทิวสํ วิหาเร – อลภิตฺวา ปจฺจาคจฺฉนฺติ
๓	พระราชาได้ข่าวพระรัตนตรัยจากพ่อค้า	๑๓-๑๔	อเถกทิวสํ ราชา – ต๋ขณญฺเญว นิกฺขมิ
๔	พระศาสดาตรวจดูสัตว์โลก	๑๔-๑๖	สตฺถาปิ – โสวณฺณมยานิ วิย อเหสุํ
๕	พระราชาและอำมาตย์ได้บรรลุคุณวิเศษ	๑๖-๑๗	ราชา จินฺเตสิ – โลเก อุปฺปนฺโนติ
๖	พระเทวีเสด็จออกติดตามพระราชา	๑๗-๑๙	สาปิ ตํ สุตฺวา – เทฺว นทิโย อุตฺตริ
๗	บรรลุพระอรหัต	๑๙-๒๑	สตฺถา ตสฺสา – มหากปฺปินตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องสามเณรบัณฑิต

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระศาสดาตรัสอนุโมทนากถา	๒๑-๒๓	อุทกํ หิ นยนฺตีติ – กิํ เม ภิกฺขูหีติ
๒	ชายเข็ญใจยินดีถวายภัตตาหารภิกษุ	๒๓-๒๕	สมาทปเกน นาม – นาฬิโย ทาเปสิ
๓	ชายเข็ญใจได้ถวายทานแด่พระพุทฺธเจ้า	๒๕-๒๗	โส เคหํ คนฺตฺวา – พาหา ปคฺิคยฺห ปริเทวิ
๔	พระศาสดาประทานบาตรแก่ชายเข็ญใจ	๒๗-๒๙	มนุสฺสา สนฺนิปติตฺวา – สคฺถารา สิทฺธิํเยว อคมาสิ.
๕	พระศาสดาเสด็จไปเรือนของชายเข็ญใจ	๒๙-๓๑	สกฺโกปิ เทวราชา – กุจฺฉิยํ ปฏิสนฺธิํ คณฺหิ
๖	ทารกออกบวชเป็นสามเณร	๓๑-๓๓	อถสฺสา มาตาปิตโร – ทิวาตรํ คามํ ปาวิสิ
๗	สามเณรลากลับไปทำสมณธรรม	๓๓-๓๕	สามเณโร อุปชฺฌาเยน – สมฺมสนฺโต นิสีทิ
๘	พระศาสดาทรงทำอารักขาสามเณร	๓๕-๓๗	อถสฺส คุณเตเชน –  สุขสมฺผสฺสํ ปฏิลภติ
๙	สามเณรบรรลุพระอรหัตตผล	๓๗-๓๙	เอวํ อิเมสุ – ปณฺฑิตสามเณรวตฺถุ

 

• เรื่องลกุณฏกภัททิยเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระเถระถูกล้อเลียนเพราะร่างเล็ก	๓๙-๔๐	“เสโล ยถาติ – ลกุณฺฏกภทฺทิยตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องมารดาของนางกาณา

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	นางกาณาบรรลุโสดาปัตติผล	๔๐-๔๒	“ยถาปิ รหโท คมฺภีโรติ – มโหโฆ วิย ปวตฺตติ
๒	พระศาสดาทรงประชุมชาดก	๔๒-๔๔	ธมฺมสภายํ กถํ สมุฏฺฐาเปสุํ – กาณมาตาวตฺถุ

 

• เรื่องภิกษุ ๕๐๐ รูป

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระศาสดาเสด็จเมืองเวรัญชา	๔๔-๔๕	สพฺพตฺถ เว สปฺปุริสา วชนฺตีติ – อุปสนฺตา ว วิหรนฺตีติ
๒	พระศาสดาตรัสวาโลทกชาดก	๔๕-๔๗	สตฺถา ธมฺมสภํ คนฺตฺวา – ปญฺจสตภิกฺขุวตฺถุ

 

• เรื่องพระเถระผู้ตั้งอยู่ในธรรม

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	อุบาสกหนีไปบวชได้บรรลุพระอรหัต	๔๗-๔๙	“ น อตฺตเหตูติ – ธมฺมิกตฺเถรวคฺถุ

 

• เรื่องการฟังธรรม

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	คนอาศัยภพแล้วติดภพมีมาก	๔๙-๕๐	“อปฺปกา เต มนุสฺเสสูติ – ธมฺมสฺสวนวตฺถุ

 

• เรื่องภิกษุอาคันตุกะ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระศาสดาตรัสเหมาะแก่ความประพฤติ	๕๑-๕๒	“กณฺหํ ธมฺมํ วิปฺปหายาติ – ฉฏฺโฐ วคฺโค

 

• เรื่องหมอชีวก

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระเทวทัตทำโลหิตุปบาทกรรม	๕๓-๕๕	“ คตทฺธิโนติ – ชีวกวตฺถุ

 

• เรื่องมหากัสสปเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ธรรมเนียมของพระพุทธเจ้าผู้จะเสด็จจาริก	๕๕-๕๖	อุยฺยุญฺชนฺตีติ-ตเทว ชาตนฺติ
๒	พระศาสดาตรัสบุรพจริตของพระเถระ	๕๖-๕๗	สตฺถา ภิกฺขูนํ-มหากสฺสปตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องเพฬัฏฐสีสเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ทรงบัญญัติสันนิธิการสิกขาบท	๕๘-๖๐	เยสํ สนฺนิจโย นตฺถีติ-เพฬฏฺฐสีสตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องพระอนุรุทธเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	เทพธิดาถวายผ้าแก่พระอนุรุทธเถระ	๖๑-๖๓	“ยสฺสาสวา ปริกฺขีณาติ – อนุรทฺธตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องพระมหากัจจายนเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระเถระยกย่องการฟังธรรม	๖๓-๖๔	“ยสฺสินฺทฺริยานีติ – มหากจฺจายนตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องพระสารีบุตรเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระเถระเปรียบตนด้วยอุปมา ๙ อย่าง	๖๕-๖๗	“ปฐวีสโมติ – อจฺจยํ เทเสสิ
๒	จิตของพระสารีบุตรเหมือนแผ่นดิน	๖๗-๖๘	สตฺถา เถรํ อามนฺเตตฺวา – สารีปุตฺตตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องพระติสสเถระชาวกรุงโกสัมพี

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ศิษย์บรรลุพระอรหัตก่อนอาจารย์	๖๘-๗๐	“สนฺตนฺตสฺส มนํ โหตีติ – เอเกน หตฺเถน อทาสิ
๒	อาจารย์ขอโทษศิษย์	๗๐- ๗๒	อถ นํ อุปชฺฌาโย – โกสมฺพีวาสิติสฺสตฺเถรวตถุ

• เรื่องพระสารีบุตรเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระสารีบุตรอันใครๆไม่ควรติเตียน	๗๒-๗๔	“อสฺสทฺโธติ – สารีปุตฺตตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องพระขทิรวนิยเรวตเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระสารีบุตรชวนพี่น้องบวช	๗๔-๗๖	“คาเม วาติ – ปุนปิ ตเถว อกาสิ
๒	เรวตสามเณรบรรลุพระอรหัต	๗๖-๗๗	อถสฺส ญาตกา – อุชุมคฺคํ คณฺหาหีติ
๓	พวกภิกษุอาศัยบุญของพระสีวลีเถระ	๗๗-๗๙	สตฺถา กิร “อหํ – ขาทิตฺวา นิสีทิํสุ
๔	นางวิสาขาถามถึงที่อยู่ของเรวตะ	๗๙-๘๐	อถ เน วิสาขา ปุจฺฉิ – โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณิํสุ
๕	พวกภิกษุปรารภถึงความเป็นไปของพระสีวลี	๘๐-๘๒	อปเรน สมเยน ภิกฺขู – ปตฺติํ ลภามิ ทสฺสามีติ
๖	ภิกษุชมเชยบุญของพระเรวตะ	๘๒-๘๔	โส คนฺตฺวา นาครานํ – ขทิรวนิยเรวตตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องหญิงคนใดคนหนึ่ง

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	หญิงนครโสภินียั่วจิตพระเถระให้หลง	๘๔-๘๖	“รมณียานีติ – สตฺตโม วคฺโค

 

• เรื่องของบุรุษผู้ฆ่าโจรมีเคราแดง

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	เพ็ชฌฆาตเคราแดง	๘๗-๘๙	“สหสฺสมปิ เจ วาจาติ – เถรํ วีชมาโน อฏฺฐาสิ
๒	นายตัมพทาฐิกะตายไปเกิดในดุสิตบุรี	๘๙- ๙๒	อถสฺส ทีฆรตฺตํ – ตมฺพทาฐิกโจรฆาตกวตฺถุ

 

• เรื่องทารุจีริยเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ทารุจีริยะสำคัญว่าตนเป็นอรหันต์	๙๒-๙๔	“สหสฺสมปิ เจ คาถาติ – ปุราณสาโลหิตา เทวตาติ
๒	พรหมบอกความจริงแก่ทารุจีริยะ	๙๔-๙๖	ตสฺส พฺรหฺมุโน – เทเสเถว เม ธมฺมนฺติ
๓	ทารุจีริยะบรรลุพระอรหัตแต่ยังเป็นคฤหัสถ์	๙๖-๙๘	สตฺถา ทุติยํปิ ปฏิกฺขิปิเยว – ทารุจีริยตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องพระกุณฑลเกสีเถรี

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ธิดาเศรษฐีได้โจรเป็นสามี	๙๘-๑๐๐	“โย จ คาถา สตํ ภาเสติ – โจรปปาตปพฺพตํ อภิรุหิ
๒	ธิดาเศรษฐีผลักโจรตกเขาตาย	๑๐๐-๑๐๒	ตสฺส หิ เกน ปสฺเสน – ตตฺถ ตตฺถ วิจกฺขณาติ
๓	ธิดาเศรษฐีบวชเป็นปริพาชก	๑๐๒-๑๐๔	สาปิ โจรํ ปปาเต – เถโร วิสฺสชฺเชสิ
๔	ชนะกิเลสประเสริฐ	๑๐๔-๑๐๖	อถ นํ เถโร อาห – กุณฺฑลเกสีเถรีวตฺถุ

 

• เรื่องอนัตถปุจฉกพราหมณ์

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ความเสียหายย่อมมีแก่ผู้เสพกรรม ๖ อย่าง	๑๐๗-๑๐๘	“อตฺตา หเวติ – อนตฺถปุจฺฉกพฺราหฺมณวตถุ

 

• เรื่องพราหมณ์ผู้เป็นลุงของพระสารีบุตรเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระเถระพาลุงไปเฝ้าพระศาสดา	๑๐๙-๑๑๐	“มาเส มาเสติ-สารีปุตฺตตฺเถรสฺส มาตุลพฺราหฺมณวตฺถุ

 

• เรื่องพราหมณ์ผู้เป็นหลานของพระสารีบุตรเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระเถระพาหลานไปเฝ้าพระศาสดา	๑๑๐-๑๑๑	“โย จ วสฺสสตํ ชนฺตูติ-สารีปุตฺตตฺเถรสฺส ภาคิเนยฺยพฺราหฺมณวตฺถุ

 

• เรื่องพราหมณ์ผู้เป็นสหายของพระสารีบุตรเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระเถระพาสหายไปเฝ้าพระศาสดา	๑๑๑-๑๑๒	“ยงฺกิญจิ ยิฏฺฐญฺจาติ-สารีปุตฺตตฺเถรสฺส สหายพฺราหฺมณวตฺถุ

 

• เรื่องอายุวัฑฒนกุมาร

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พราหมณ์สองสหายออกบวช	๑๑๓-๑๑๕	“อภิวาทนสีลิสฺสาติ-สตฺถุ สนติกํ อคมาสิ
๒	พวกภิกษุไปสวดพระปริต	๑๑๕-๑๑๖	สตฺถา ภิกขู ปหิณิ-อายุวฑฺฒนกุมารวตฺถุ

 

• เรื่องสังกิจจสามเณร

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ประวัติสังกิจจสามเณร	๑๑๗-๑๑๙	“โย จ วสฺสสตํ ชีเวติ-อยํ สงฺกิจฺจสามเณโร นาม
๒	ภิกษุ ๓๐ รูปทำสมณธรรม	๑๑๙-๑๒๐	สตฺถา “เอตสฺมิํ-กมฺมกฏฺฐานํ อนุยุญฺชิสฺสามาติ
๓	ภิกษุ ๓๐ รูปทำสมณธรรม	๑๒๐-๑๒๒	เตสุ เอวํ กติกํ – พลิกมฺมํ กริสฺสามาติ
๔	สังกิจจสามเณรยอมมอบตัวให้แก่โจร	๑๒๒-๑๒๔	โส มรณภยตชฺชิโต – สพฺพกิจฺจานิ กริํสุ
๕	โจรขอบรรพชา	๑๒๔-๑๒๖	กิจฺจปริโยสาเน – ทิสฺวา ว เต คมิสฺสามีติ
๖	ผู้มีศีลประเสริฐกว่าผู้ทุศีล	๑๒๖-๑๒๘	โส ปญฺจภิกฺขุปริวาโร – สงฺกิจฺจสามเณรวตฺถุ

 

• เรื่องพระขานุโกณฑัญญเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	คนมีปัญญาดีกว่าคนทรามปัญญา	๑๒๘-๑๓๐	“โย จ วสฺสสตํ ชีเวติ – ขานุโกณฺฑญฺญตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องพระสัปปทาสเถระ

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	พระเถระให้งูกัดตัว	๑๓๐-๑๓๒	“โย จ วสฺสตํ ชีเวติ –  สปฺปทาโส นาม ชาโต
๒	บุรพกรรมของพระสัปปทาสเถระ	๑๓๒-๑๓๔	กสฺสปพุทฺธกาเล กิเรโก – สปฺปทาสตฺเถรวตฺถุ

 

• เรื่องนางปฏาจารา

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ความรักไม่เลือกวรรณะ	๑๓๔-๑๓๖	“โย จ วสฺสสตํ ชีเวติ – นิวตฺติตุํ น อิจฺฉิ
๒	กลับบ้าน	๑๓๖-๑๓๘	อถ เตสํ คจฺฉนฺตานํ – อุเกน วุฬฺโห
๓	สูญเสียครอบครัว	๑๓๘-๑๔๐	สา”เอโก เม ปุตฺโต – อุกฺกุฏิกํ นิสีทิ
๔	ทูลขอบวช	๑๔๐ -๑๔๒	อถสฺสา เอโก ปุริโส – ปฏาจาราวตฺถุ

 

• เรื่องนางกิสาโคตมี

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	ทรัพย์ของเศรษฐีกลายเป็นถ่าน	๑๔๓-๑๔๕	“โย จ วสฺสสตํ ชีเวติ – มญฺญมานา วิจรติ
๒	บวชในพุทธศาสนา	๑๔๕-๑๔๗	อถ นํ เอโก ปณฺฑิตปุริโส – กิสาโคตมีวตฺถุ

 

• เรื่องพระพหุปุตติกาเถรี

ตอน	ชื่อตอน	หน้า-ถึง	เริ่ม-จบ
๑	นางมีลูกมาก	๑๔๘-๑๔๙	“โย จ วสฺสสตนฺติ –  อฏฺฐโม วคฺโค

 

โครงสร้างเนื้อหา “แปลบาลีพระธรรมบท” ในภาพรวม

พระธรรมบทภาคที่ ๑ ยมกวคฺค วณฺณนา จำนวน ๑๔ เรื่อง ๘๒ ตอน
พระธรรมบทภาคที่ ๒ อปฺปมาทวคฺค วณฺณนา จำนวน ๑๘ เรื่อง ๙๖ ตอน
พระธรรมบทภาคที่ ๓ จิตฺตวคฺค วณฺณนา จำนวน ๒๗ เรื่อง ๘๐ ตอน
พระธรรมบทภาคที่ ๔ ปุปฺผวคฺค วณฺณนา จำนวน ๔ เรื่อง ๓๕ ตอน

รวมทั้งสิ้น ๖๓ เรื่อง ๒๙๓ ตอน

.

• Facebook
• Twitter
• Line